آبسه مقعدی یک حفره عفونی پر از چرک در نزدیکی مقعد یا راست روده بوده که با بیماری فیستول در ارتباط است.
فیستول (که همچنین فیستول آنورکتال نیز نامیده می‌شود) یک تونل کوچک است که از دهانه داخل کانال مقعد به یک سوراخ بیرونی در پوست نزدیک این ناحیه متصل می شود. فیستول مقعدی اغلب از یک آبسه مقعدی قبلی یا فعلی ناشی می شود. حدود 50 درصد از افراد مبتلا به آبسه دچار فیستول می شوند. با این حال، فیستول می تواند بدون آبسه نیز رخ دهد.
علت آبسه ی مقعدی چیست؟
غدد کوچک در داخل مقعد بخشی از آناتومی طبیعی این قسمت هستند. اگر غدد مقعد مسدود شوند، ممکن است منجر به عفونت در این ناحیه شود. هنگامی که عفونت جدی است، اغلب منجر به آبسه می شود. باکتری ها، مدفوع یا مواد خارجی نیز می توانند غدد این قسمت را مسدود کرده و باعث ایجاد آبسه شوند. بیماری کرون، سرطان، تروما و تشعشعات می تواند خطر عفونت و فیستول را افزایش دهند.
کلینیک زارعی در مورد علت آبسه مقعدی بیان می کند؛ گروهی از افراد به علت دارا بودن شرایط خاص خود احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند از جمله‌ی آنها می توانیم به این موارد اشاره کنیم :
کولیت
بیماری روده التهابی مانند بیماری کرون یا کولیت زخمی
دیابت
دیورتیکولیت
بیماری التهابی لگن (PID)
رابطه جنسی مقعدی
استفاده از داروهایی مانند پردنیزولون
ایدز
بارداری
سل
آپاندیسیت
شقاق مقعدی
قرار دادن اجسام خارجی در داخل مقعد
بیماری های مقاربتی
علائم و نشانه ها
علائم ممکن است در هر فرد کمی متفاوت باشد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:
درد یا ناراحتی شدید در نزدیکی نشیمنگاه.
درد ثابت و تشدید با اجابت مزاج
خستگی
تب
عرق شبانه
یبوست
حرکات روده دردناک
تورم یا قرمزی در نزدیکی مقعد
توده یا بافت دردناک و سفت شده نزدیک مقعد
درد در قسمت پایین شکم
نشت مایع یا چرک از مقعد یا باسن
علائم آبسه آنورکتال ممکن است شبیه سایر بیماری های جسمی باشد. برای تشخیص دقیق به یک پزشک خوب مراجعه کنید.
آبسه آنورکتال چگونه تشخیص داده می شود؟
زمانی که به دکتر مراجعه می کنید، او در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوالاتی می پرسد. همچنین ممکن است لازم باشد یک معاینه فیزیکی ساده انجام دهد که شامل معاینه ناحیه نشیمنگاه است. ولی در موارد حیاتی پزشک ممکن است یکی از آزمایشات پیشرفته زیر را تجویز کند:
معاینه رکتال دیجیتال. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا پزشک ممکن است به آرامی یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را وارد مقعد شما کند. همچنین ممکن است از ابزاری به نام اسپکولوم استفاده شود. این وسیله داخل رکتوم وارد شده و به آرامی منبسط می شود. این به ارائه دهنده شما امکان می دهد قسمت بیشتری از این ناحیه را ببیند.
پروکتوسیگموئیدوسکوپی (سیگموئیدوسکوپی). یک لوله انعطاف پذیر با یک نور و یک دوربین کوچک در مقعد قرار می گیرد. این به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما اجازه می دهد تا به ناحیه داخل رکتوم دید کاملی داشته باشد.
عکس برداری: همچنین ممکن است MRI، سی تی اسکن یا سونوگرافی انجام دهید. یکی از این آزمایشات ممکن است برای یافتن محل دقیق آبسه انجام شود.